Yaz pırasaları, sonbahar pırasaları, kış pırasaları: Pırasaların bahçeye nasıl doğru bir şekilde ekileceğini ve hangi grubun yetiştirilmesi için en uygun zamanın ne zaman olduğunu buradan öğrenebilirsiniz.
Pırasa popüler kış sebzeleridir. Sonbaharın sonundan itibaren kalın sapları hasat edebilmeniz için genç bitkileri Haziran ayından itibaren yatağa dikmelisiniz. Bu videoda bahçıvanlık uzmanı Dieke van Dieken doğru pırasa veya pırasanın nasıl ayarlanacağını açıklıyor
Kredi: MSG / CreativeUnit / Kamera + Düzenleme: Fabian Heckle
Pırasa (Allium porrum) bahçeye dikmek için harikadır. Sağlıklı soğan sebzeleri yetiştirmenin en iyi yanlarından biri: Pırasa neredeyse tüm yıl boyunca hasat edilebilir. Bahçıvanlık ipuçlarımızda en iyi püf noktalarını ve hepsinden önemlisi, yaz pırasa, sonbahar pırasa veya kış pırasa olmasına bağlı olarak, pırasayı ne zaman ve nasıl doğru bir şekilde ekeceğinizi öğreneceksiniz.
Önceden yetiştirilen pırasa bitkileri, set ahşap (solda) ile hazırlanan deliklere konur ve ardından çamurlanır (sağda)
Sebze yamasındaki toprak her zaman derin, humuslu ve gevşek olmalıdır. Pırasayı dikmeden önce, pırasanın iyi bir başlangıç yapması için toprağa kompost veya çürümüş gübre serpin. Yatak hazırlığı olarak yeşil gübreleme de faydalıdır.
Pırasaların ekim tarihleri pırasa grubuna bağlıdır. Kışa dayanıklılık burada belirleyicidir. Yazdan sonbahar hasadına kadar, pırasalar Mart ortasından itibaren yapağı altına ekilir ve Nisan ayından itibaren fideler koruma olmadan dışarı çıkabilir. Kışlık pırasa için son ekim tarihi Temmuz sonudur.
Pırasanın cinsi ve ekim tarihi pırasa çubuklarının ne kadar kalın olduğunu belirler. Genel bir kural olarak: Mayıs ayının sonuna kadar ekilirse, saplar özellikle kalın olacak, ancak daha kolay patlayacaktır. Haziran sonuna kadar dikildiklerinde daha dar kalırlar ancak dona karşı daha dayanıklıdırlar. Mayıs ayındaki ekim tarihleri için 'Utah' veya 'Shelton' gibi sonbahar çeşitleri uygundur, Haziran ayında Kenton 'veya Ashton' gibi sağlam kış pırasaları ekersiniz. Yaz ve sonbahar hasadı için çeşitler, taze yeşil yaprakları ve uzun, dar şaftları ile tanınabilir. Soğuğa dayanıklı kış pırasaları daha kompakt büyür, yapraklar daha koyu, daha mavi-yeşil ve çok daha güçlüdür. Hasat geç sonbaharda başlar ve ilkbahara kadar uzatılabilir. Don tehlikesi varsa, yatak kaba kıyılmış samanla malçlanır ve bitkiler ayrıca çift kat bahçe yapağı ile kaplanır. Alttaki zemin açık kalır ve sıcaklık sıfırın altında olsa bile mutfak malzemeleri yırtılmaz. Ancak: rü Blue-Green Winter 'gibi sağlam çeşitler bile birkaç kez donup tekrar çözülürse zamanla yumuşar ve mantar istilası kalıcı kış ıslaklığı ile tehdit eder.
Bitkiler bir kalem kadar kalın olduğunda, yatakta yaklaşık 15 santimetre derinliğinde ekim deliklerine ekilirler. Yerde dik durduklarından ve yaprak koltuklarına toprak düşmediğinden emin olun. Sıra içi mesafe 15-20 cm, sıra arası 40-60 cm'dir. Bitkileri aşağı bastırmayın, sularken toprağı deliklere dikkatlice çamurlamak için yumuşak bir jet kullanın.
Ancak ekimden önce, geçmişte yaygın olan pırasanın kök ve yapraklarının kökten kısalmasından kaçının. Çok uzun olan kökler sadece dikim sırasında bükülmeyecek kadar kesilir. Bununla birlikte, iki durumda yaprakların orta derecede kısalması haklıdır. Birincisi: Kökler zarar görürse, yaprak kütlesini de azaltmalısınız, aksi takdirde bitkinin ölme olasılığı çok yüksektir. İkincisi, yaz ekimi için, çünkü buharlaşma alanını azaltır. Yapraklar yaklaşık üçte bir oranında kısaltılır.
Hazır genç bitkiler almak istemiyorsanız, pırasaları kendiniz ekebilirsiniz. Sıcaklık ve ışığa bağlı olarak ekimden ekime altı ila dokuz hafta sürer. Yetiştirme aşamasında sıcaklıklar 17 santigrat derecenin altına düşerse, ateş etme riskiniz vardır.
Ocak ayında serada veya pencere kenarında ön kültür pırasa ile başlar. Mart ayından itibaren, soğuk çerçeve veya açık havada korunan başka bir yer idealdir. Genellikle sığ tabaklarda yetiştirilirler. Köşeli siyah tanelerden ikisini preslenmiş toprak kaplara veya kap plakalarına (kap çapı üç ila dört santimetre) yerleştirirseniz, kendinizi iğnelemekten kurtarırsınız. Burada da ekim tarihi, bitkilerin bir kalem kadar kalın olduğu zamandır.
Mayıs ayından itibaren, açık toprağa doğrudan yerinde, örneğin eşit derecede besine aç kereviz veya erken lahana sıraları arasına pırasa ekebilir ve bitkileri üç ila dört yaprak geliştirir gelişmez doğru mesafeye taşıyabilirsiniz. . Yetiştirmede pırasa, havuç için klasik bir karma kültür ortağıdır. Her iki sebzenin de zararlıları birbirinden uzak tutması gerekiyor. Buna güvenmemek daha iyidir, çünkü havuç sinekleri ve pırasa güveleri, kafa karıştırma stratejisine rağmen genellikle hedeflerini bulurlar. Pırasalar, artık ücretsiz olan alanlarda yeni patates yetiştirmek için çok uygundur. Son pırasa sapı hasat edildiğinde üç yıllık bir ara verilmelidir.
İpucu: 'Freezo' veya 'Hilari' gibi tohumsuz çeşitler de tohum üretimi için uygundur. Bunu yapmak için birkaç güçlü bitki seçin ve onları kışlayın. Bu şekilde, yaz başında güzel küresel çiçek toplarına da hayran olabilirsiniz. Kuruyan saplar yazın kesilir ve şemsiyeler daha sonra kuruması için sıcak ve havadar bir yerde saklanır. Sonra tohumları harmanlayabilirsiniz.
Pırasa sıraları arasındaki toprağı doğrarsanız, pırasa saplarını aynı anda toprakla birlikte yığmalısınız - bu, pürüzsüz, beyaz şaftlar sağlar ve kışın dona karşı korur. Sıralar arasındaki toprak çapa ile gevşetilir ve bitki olukları yavaş yavaş doldurulur. Daha sonra kırıntıları dikkatlice şafta doğru itin. Yaprak halkaları arasına toprak girmemesi için pırasaları daha sık ve sadece yaprak axillerinin hemen altına yığmak daha iyidir.
Besin sağlamak için, organik bahçıvanlar her iki ila dört haftada bir sulama suyuna karakafes veya ısırgan otu sıvısı ekler. Bunun yerine, biraz organik bitkisel gübre serpebilir ve yığarken yüzeyde tırmıklayabilirsiniz.
Pırasa güvesi soğan sebzesinin en büyük düşmanlarından biridir: Bu yüzden pırasalarınızı mutlaka kontrol edin. Aksi takdirde, kurtçuklar yapraklardan kalbe doğru yol alırlar. Etkili bir koruyucu önlem olarak, ekimden hemen sonra pırasalarınızı sıkı bir sebze filesi ile kaplayabilirsiniz. Ancak bitki hastalıkları da ortaya çıkabilir. Örneğin pırasa pası, portakal mantarı püstülleri tarafından tanınabilir. Önleyici bir önlem olarak, her üç ila dört yılda bir aynı yerde sadece pırasa yetiştirmelisiniz.
- Yaz pırasaları ve sonbahar pırasaları Mart ortasından, kışlık pırasalar ise en geç Temmuz ayı sonuna kadar ekilir.
- Dikim derinliği 15 santimetredir, pırasa yere dik olarak yapıştırılır.
- Sıradaki mesafe 15 ila 20 santimetre, sıralar arasındaki mesafe 40 ila 60 santimetredir.
- Pırasaların ön kültürü ve ekimi Ocak ayında başlar, ancak daha sonra serada veya pencere kenarında.
- Mayıs ayından itibaren buz azizlerinden sonra doğrudan bahçeye pırasa ekebilirsiniz.